Wskaż sytuację, która uzasadnia, że każdy dorosły jest w istocie dzieckiem.
Drugi fragment ukazuje, że każdy dorosły jest w istocie dzieckiem. Werter wygłosił tezę na temat tego, że najszczęśliwsi ludzie nie wstydzą się swego dziecięctwa, a wręcz przeciwnie – potrafią je pielęgnować. Porównał ludzkość do dzieci, które są zagubione i nie są w stanie zrobić niczego samodzielnie. Wiekowe przywiązanie do systemu nagród i kar – „równie podlegają rządom biszkopta, ciastka i brzozowej rózgi” – tylko umacnia przekonanie bohatera o tym, że nie ma nikogo, kto byłby całkowicie dorosły.
Zdaniem Wertera każdy człowiek ma w sobie dziecko. Udowadnia to jego teza, która została zamieszczona w drugim fragmencie tekstu. Bohater sądzi, że najszczęśliwszy jest ten, kto nie wstydzi się swojej dziecinności. Nawet pozornie dorośli ludzie żyją w systemie kar i nagród, zupełnie jak dzieci dopiero co wychowywane przez rodziców. Większość z nich nie byłaby w stanie sobie poradzić, gdyby odebrano im tak cenne oparcie i pozwolono żyć całkowicie według własnej woli.
Ćwiczenie 1.
25Zadanie 1.
53Zadanie 2.
53Zadanie 1.
220Zadanie 9.
220Ćwiczenie 2.
222