Przedstaw stosunek króla Lecha do Wenedów oraz stwórz jego portret psychologiczny.
Wenedowie byli śmiertelnymi wrogami Lechitów. Po pojmaniu króla Derwida oraz jego synów Lelum i Polelum władca wrogiego im plemienia mówi do nich głosem przepełnionym pogardą. Nie przebiera w słowach, jest bezwzględny. Drwiąco przypomina królowi Wenedów, że jeszcze dzień wcześniej marzył o wielkiej potędze, a teraz powinien się przed nim ukorzyć, aby nie stracić życia. Przez króla Lecha przemawiają dawne urazy i kompleksy, podsycane latami przez Derwida oraz jego synów. Lelum i Polelum, zdaniem władcy Lechitów, zasługują na bycie trofeami z walki. Z fragmentu sceny I wyłania się obraz bezwzględnego króla, chłodno zapatrzonego swój cel. Lech jawi się jako człowiek chowający urazę. Nie cofnie się przed niczym, aby ostatecznie odnieść triumf.
Lech traktuje Wenedów jak gorszych od niego. Jest bezwzględny, przepełniony żądzą zemsty i okrutny. Najchętniej zgładziłby Derwida, a jego synów wystawił na pośmiewisko, aby w ten sposób uzyskać zapłatę za krzywdy wyrządzone przez Wenedów.
Ćwiczenie 1.
25Zadanie 1.
53Zadanie 2.
53Zadanie 1.
220Zadanie 9.
220Ćwiczenie 2.
222