Przedstaw swoje zdanie na temat tego, czy poeci muszą być samotni oraz wyjaśnij, dlaczego niektórzy separują się od bliskości.
Moim zdaniem bycie poetą nie zawsze musi wiązać się z samotnością. Twórcy bardzo często inspirują się silnymi emocjami, które pozwalają nasycić ich utwory dodatkową głębią, ale również ułatwiają im popadanie w skrajności. Samotność pozwala lepiej zajrzeć w głąb siebie i zrozumieć problemy targające duszą człowieka. W ten sposób poetyckie dzieła stają się bardziej autentyczne oraz większa ilość czytelników może znaleźć w nich ukojenie. Dla niektórych twórców ich talent okazuje się przytłaczający, a oni sami nie potrafią poradzić sobie z odczuwaniem wszelkich doświadczeń mocniej niż inni ludzie, więc z tego względu postarają odsunąć się w cień. Poeci nie są skazani na samotność, ale ich szczególna wrażliwość bardzo często utrudnia im zwyczajne egzystowanie w społeczeństwie. Rezygnacja z bliskości najczęściej stanowi świadomy wybór, chociaż zdarzają się przypadki otwartego odrzucenia poety przez otaczających go ludzi.
Przygotowując wypowiedź ustną lub pisemną na wskazany temat, pamiętaj, aby odpowiednio poprzeć argumentami swoje zdanie. Samotność poety w epoce romantyzmu nie była niczym dziwnym. Wielu z nich było zmuszonych do emigracji i długiej rozłąki z bliskimi ludźmi. Również w późniejszych epokach, a także współcześnie, twórcy często świadomie wybierają samotność. Robią to ze względu na silne odczuwanie emocji, na które są szczególnie uwrażliwieni lub przez niezrozumienie ze strony społeczeństwa.
Ćwiczenie 1.
25Zadanie 1.
53Zadanie 2.
53Zadanie 1.
220Zadanie 9.
220Ćwiczenie 2.
222