Zestaw ze sobą Wielką Improwizację Konrada oraz monolog Kordiana na szczycie Mont Blanc. Przedstaw zawarte w nich spojrzenia na rolę poety w społeczeństwie.
Spojrzenie Kordiana na poezję było diametralnie różne od tego wyrażonego przez Konrada. Bohater Dziadów przypisywał poezji niemal zbawczą moc, która miała natchnąć społeczeństwo do działania i wyzwolić je spod panowania wroga. Konrad-poeta był natchniony przez Boga oraz stawiał się na równi z nim, dzięki mocy swej poezji. Kordian podchodził do twórczości poetyckiej inaczej. Na początku utworu nie wierzył w samego siebie, nie mówiąc już o własnych dziełach. Podczas monologu na szczycie Mont Blanc osiągnął pełną dojrzałość jako już w pełni ukształtowany człowiek. Nie bagatelizował roli poety, jednak poezja nie była kluczowa w jego wypowiedzi. Skupił się raczej na aktywnym działaniu i realnej walce z wrogiem, zamiast wierzyć w zbawczą moc.
Poezja i rola poety w utworze Mickiewicza miała kluczowe znaczenie. Boskie natchnienie Konrada dawało mu wyjątkową moc, dzięki której mógł współodczuwać cierpienie wszystkich ludzi oraz przyjmować je na siebie, aby wszyscy odzyskali wolność. Słowacki w Kordianie prezentował inne spostrzeżenia. Poezja nie stanowiła najwyższej wartości – o wiele cenniejsze było aktywne działanie i walka, zamiast biernego poddawania się natchnionej mocy.
Ćwiczenie 1.
25Zadanie 1.
53Zadanie 2.
53Zadanie 1.
220Zadanie 9.
220Ćwiczenie 2.
222