Przedstaw cechy literatury epoki romantyzmu oraz typowe gatunki literackie.
Literatura romantyzmu nosiła w sobie wiele cech, które nie były równie ważne nigdy wcześniej ani później. Należy podkreślić szczególną fascynację naturą, która w romantycznych utworach nie stanowiła jedynie tła, ale też przyczyniała się do wymierzenia sprawiedliwości zbrodniarzom i złoczyńcom. Przyroda była wyrazem ludowego kodeksu moralnego, zgodnie z którym należało sprzyjać dobru oraz karać zło. Pozwalała również na lepsze odzwierciedlanie uczuć odczuwanych przez bohatera. Utwory z tego okresu to wyraz zainteresowania prostym ludem, jego wierzeniami i tradycjami (widać to chociażby w Dziadach). Literatura romantyczna poruszała również kwestie patriotyczne i narodowowyzwoleńcze. Epoka gloryfikująca wolność pozwoliła na wzywanie Polaków do walki z zaborcami. Autorzy podnosili w swoich utworach wzniosłe tezy, dotyczące wolności narodów. W literaturze romantyzmu często można było spotkać wątek nieszczęśliwej, tragicznej miłości oraz rozważania na temat roli poety w społeczeństwie jako wybitnej jednostki. Gatunki charakterystyczne dla epoki to: ballada, dramat romantyczny, powieść poetycka, poemat dygresyjny oraz oda.
Najważniejsze cechy literatury epoki romantyzmu to: fascynacja naturą, ludowością i Orientem, poruszanie kwestii politycznych, patriotycznych i narodowowyzwoleńczych, przedstawianie poety jako wybitnej jednostki, liczne wątki nieszczęśliwej miłości. Do gatunków typowych dla epoki można zaliczyć: odę, dramat romantyczny, balladę, powieść poetycką i poemat dygresyjny.
Ćwiczenie 1.
25Zadanie 1.
53Zadanie 2.
53Zadanie 1.
220Zadanie 9.
220Ćwiczenie 2.
222