Przedstaw odmiany bohatera romantycznego oraz ich cechy wspólne.
Istnieje kilka charakterystycznych typów bohaterów romantycznych. Bohater bajroniczny był skrajnym indywidualistą, samotnikiem nierozumianym przez otoczenie oraz nierozumiejącym kultury, w jakiej przyszło mu żyć. Poświęcił całe swoje życie w imię miłości oraz pomszczenia ukochanej. Bohater werteryczny to bardzo młoda postać, której towarzyszył nieustanny ból istnienia. Był samotny, a wyznawane przez niego wartości nie znajdowały zrozumienia w świecie. Odczuwał głęboką samotność spowodowaną nieszczęśliwą miłością, która nie pozwalała mu zaznać spokoju. Bohater wallenrodyczny to szczególna odmiana bohatera bajronicznego, który nie był skazany na porażkę w swoim działaniu. Cechował go indywidualizm, jednak nie poświęcał się w prywatnym interesie, ale dla dobra ojczyzny. Cichy bohater romantyczny (ksiądz Piotr z Dziadów) to całkowite przeciwieństwo znanych dotychczas bohaterów romantycznych – cichy, skromny, pokorny, przepełniony umiłowaniem do Boga. Potrafi poświęcić się bez reszty dla wzniosłych idei.
Wszystkie typy bohaterów romantycznych (z wyjątkiem księdza Piotra) łączy wyobcowanie, samotność, indywidualizm, niezrozumienie przez otoczenie oraz poświęcenie dla wzniosłych wartości.
Wśród bohaterów romantycznych można wyróżnić: bohatera bajronicznego (Giaur), werterycznego (Werter) oraz wallenrodycznego (Konrad Wallenrod) i cichego bohatera romantycznego (ksiądz Piotr z III części Dziadów). Występują między nimi różnice, ale wszystkich łączy poświęcenie życia dla wzniosłych idei, samotność, wyobcowanie oraz niezrozumienie.
Ćwiczenie 1.
25Zadanie 1.
53Zadanie 2.
53Zadanie 1.
220Zadanie 9.
220Ćwiczenie 2.
222