Rozstrzygnij, czy relacja Konrada i Halbana zasługuje na miano przyjaźni.
Relacja łącząca Konrada z Halbanem jest trudna i ma rzadko spotykany charakter. Wajdelota to jedyna osoba, która znała prawdę na temat bohatera, który tylko jemu mógł zaufać. Pełnił w życiu Wallenroda funkcję powiernika i przewodnika. Z jednej strony kształtował w nim patriotyzm – poczucie jedności z ojczyzną, pomimo że został z niej brutalnie zabrany. Oprócz szlachetnych cech, które Konrad przejął od Halbana, otrzymał również mroczniejsze nauki. Mędrzec od dzieciństwa wpajał mu potrzebę zemsty na Krzyżakach za to, co zrobili Litwie oraz jemu samemu. Narrator nazywa ich relację przyjaźnią, jednak w rzeczywistości nie nosi ona zbyt wielu takich cech. Bohater zawdzięcza wajdelocie całą swoją tożsamość i pamięć o ojczystej kulturze, jednak bez zażyłości ze starym Litwinem mógłby nie zdobyć się na tak daleko posunięte działania, aby odpłacić się Krzyżakom za krzywdy. Przez większość życia Wallenrod pozostawał pod silnym wpływem Halbana, ponieważ połączyła ich samotność w obcym kraju, ale ich relacji nie sposób nazwać szczęśliwą przyjaźnią – przypomina bardziej więź między nauczycielem a uczniem.
Relacja Konrada Wallenroda z Halbanem nie nosi cech typowej przyjaźni. Wajdelota wychowywał chłopca od małego oraz krzewił w nim patriotyzm powiązany z nienawiścią do Niemców. Dzięki niemu Konrad poświęcił całe swoje życie zemście, ale też zdecydował się zrezygnować z własnego szczęścia. Halban silnie go wspierał, a jego intencje były szczere. Mimo to relacja mężczyzn zasługuje raczej na uznanie za więź łączącą mistrza i ucznia – Halban nie był zdolny do samotnej walki, takiej jak Konrad, dlatego odpowiednio go poprowadził.
Ćwiczenie 1.
25Zadanie 1.
53Zadanie 2.
53Zadanie 1.
220Zadanie 9.
220Ćwiczenie 2.
222