Przedstaw interpretację dwóch ostatnich akapitów listu i wskaż, jaki mają wpływ na wymowę Cierpień młodego Wertera.
Powieść Goethego wprowadziła do epoki romantyzmu nowy rodzaj bohatera, postrzegającego świat przez pryzmat własnych doświadczeń, gloryfikującego ból istnienia i cierpienie, co miało uczynić go lepszym od innych. Werter był pesymistą, ponieważ nie mógł zmienić świata ani przeżyć doskonałej miłości romantycznej, której tak pragnął. Dwa ostatnie akapity wskazują na to, że frustracja Wertera urosła na tyle mocno, że nie chciał już więcej odczuwać cierpienia. Chciał uwolnić się od wszelkich fizycznych doznań, zazdrościł człowiekowi, który nie czuł nic przez swoją melancholię. Oskarżał Boga o to, że zesłał na człowieka cierpienia. Powieść Goethego zaczęła ukazywać bohatera zmęczonego swym cierpieniem, który nie widział innego sposobu na pozbycie się problemów niż tylko odejście ze świata. Romantyczna gloryfikacja cierpienia przestała być słusznym sposobem na przejście przez życie.
Dzięki dwóm ostatnim akapitom listu Goethe ukazał, że każdy człowiek ma swoje granice, nawet jeżeli gloryfikował cierpienie i uważał je za coś wyjątkowego. Werter zazdrościł ludziom, którzy potrafili być szczęśliwi lub nieświadomi odczuwanego cierpienia, zamiast stale być pod kontrolą złamanego serca i umysłowego chaosu. Coraz bardziej skłaniał się ku próbie samobójczej, żeby wyzbyć się wszystkich nieszczęść, które go spotkały. Goethe pokazał, że bohater, którego stworzył, nie był odporny na wszystko.
Ćwiczenie 1.
25Zadanie 1.
53Zadanie 2.
53Zadanie 1.
220Zadanie 9.
220Ćwiczenie 2.
222