Wskaż, w jakim znaczeniu Faust używa słowa „duch”. Odwołaj się do pojęć kluczowych.
„Więc teraz tylko już na magię liczę, / Że dzięki duchom, słowom ich i siłom, / Objawią mi się sprawy tajemnicze”, „Kiedy natura mnie pouczy, / Jak czytać gwiazd zawiłe ruchy, / Wtedy zrozumiem mocą duszy, / Jak rozmawiają z sobą duchy”, „Świat duchów nie jest niedostępny, / To twoje serce, zmysły śpią!”
Faust używa słowa „duch” w znaczeniu nawiązującym do najwyższych sił metafizycznych, które napędzają istnienie świata. Sfera spirytualna była kluczowa dla romantyków, dlatego też bohater doszukiwał się w niej możliwości na przekroczenie granic ludzkiego poznania. Chciał poznać wszystko, co niedostępne dla zwykłych śmiertelników, ponieważ uważał siebie za jednostkę wybitną, która powinna osiągnąć coś więcej. „Duch” w rozumieniu Fausta to siła niedostępna dla zmysłów, którą można poznać wyłącznie po wspięciu się na własne wyżyny.
Faustowski „duch” jest siła napędzającą istnienie świata. Bohater nie odnosi się do Istoty Najwyższej żadnej ze znanych religii, ponieważ w jego przekonaniu „duch” stoi ponad wszystkimi i wszystkim, stanowi o granicy możliwości ludzkiego poznania, którą bohater chce przekroczyć.
Ćwiczenie 1.
25Zadanie 1.
53Zadanie 2.
53Zadanie 1.
220Zadanie 9.
220Ćwiczenie 2.
222