Przedstaw cechy pejzażu mentalnego w utworze. Wskaż stosunek osoby mówiącej do przyrody.
Osoba mówiąca patrzy na przyrodę z podziwem. Jest pod wrażeniem krajobrazu, który się przed nim roztacza. Podkreśla nieprzemijalność natury w przeciwieństwie do innych zjawisk. Strefa piąta sugeruje, iż podmiot liryczny nie obawia się potęgi natury, ale czuje przed nią respekt. Czuje, że doskonale rozumie położenie przyrody w świecie i również chciałby cechować się podobną trwałością i stałością.
Podmiot liryczny podziwia przyrodę, jest pod jej wielkim wrażeniem. Jednocześnie czuje się dzięki niej częścią większej, trwałej całości. Chciałby również charakteryzować się nieprzemijalnością podobną naturze.
Ćwiczenie 1.
25Zadanie 1.
53Zadanie 2.
53Zadanie 1.
220Zadanie 9.
220Ćwiczenie 2.
222