Wymień paralelizmy składniowe występujące w utworze i wyjaśnij ich funkcje.
„Gdy cię nie widzę, nie wzdycham, nie płaczę, nie tracę zmysłów, kiedy cię zobaczę […] Czy to jest przyjaźń? czy to jest kochanie?”
„Gdy z oczu znikniesz, nie mogę ni razu w myśli twojego odnowić obrazu […] Czy to jest przyjaźń? czy to jest kochanie?”
„Cierpiałem nieraz, nie myślałem wcale, abym przed tobą szedł wylewać żale […] Co mię tu wiodło? przyjaźń czy kochanie?”
„Dla twego zdrowia życia bym nie skąpił, po twą spokojność do piekieł bym zstąpił […] Czy to jest przyjaźń? czy to jest kochanie?”
„Kiedy położysz rękę na me dłonie, luba mię jakaś spokojność owionie […] Czy to jest przyjaźń? czyli też kochanie?”
„Kiedym dla ciebie tę piosenkę skład, wieszczy duch mymi ustami nie władał […] Co mię natchnęło? przyjaźń czy kochanie?”
Wymienione paralelizmy składniowe zawsze składają się z dwóch początkowych wersów strofy oraz jej ostatniego wersu. Opisują stan podmiotu lirycznego związany z różnymi doświadczeniami relacji z adresatką utworu, które prowadzą go do wątpliwości czy jego uczucie to miłość, czy przyjaźń. Zastosowane paralelizmy powodują, że poszczególne zwrotki utworu są zamykane klamrą kompozycyjną. Dodatkowo podkreślają stan podmiotu lirycznego i jego tytułową niepewność.
Paralelizmy składniowe to podobieństwo konstrukcji składniowych (w zdaniach lub większych częściach utworów).Dzięki zastosowaniu takiego zabiegu Adam Mickiewicz mocniej podkreśl targające podmiotem lirycznym wątpliwości i niepewność.
Ćwiczenie 1.
25Zadanie 1.
53Zadanie 2.
53Zadanie 1.
220Zadanie 9.
220Ćwiczenie 2.
222