Wyjaśnij wers „Miej serce i patrzaj w serce!”.
„Miej serce i patrzaj w serce!” to najbardziej znane słowa Romantyczności, najpełniej wyrażające program polskiego romantyzmu. Ostatni wers ballady podkreśla, że każdy człowiek, nawet ten najprostszy i najmniej wykształcony, ma możliwość rozumienia rzeczywistości przez pryzmat własnych uczuć – oświeceniowe poglądy nie dopuszczały takiej możliwości. Dzięki dopuszczeniu do świadomości ludzi spirytualizmu, poznanie świata mogło być jeszcze pełniejsze, bowiem tej sfery nie sposób poznać jedynie empirycznie. Ważniejsze są wiara, wyobraźnia oraz intuicja. Oświeceniowi sceptycy często byli temu przeciwni. Nie potrafili dopuścić do siebie myśli, że także oni mogą zmienić swoje nastawienie do świata i poznać rzeczywistość na wyższym poziomie – wystarczyło tylko użyć własnych uczuć. Manifest polskiego romantyzmu nawoływał do zajrzenia w głąb siebie, ale także w głąb drugiego człowieka.
„Miej serce i patrzaj w serce” odnosi się do wszystkich. Poznanie świata zgodne z romantyczną filozofią jest dostępne dla każdego przez jego wiarę i subiektywne odczucia. Dostęp do prawd o rzeczywistości nie jest już wyłączną domeną ludzi wykształconych. W przeciwieństwie do oświecenia kolejna epoka była skupiona na uczuciach i intuicji. Mickiewicz nawoływał do skupienia się na sobie oraz pełniejszego poznania drugiego człowieka.
Ćwiczenie 1.
25Zadanie 1.
53Zadanie 2.
53Zadanie 1.
220Zadanie 9.
220Ćwiczenie 2.
222